Mijn Nederlandse juf op de middelbare school zei al-tijd: “de tijd gaat snel, gebruikt hem wel…” Maar waaraan besteden we eigenlijk onze tijd? Is deze tijd ook de kwaliteit die we wensen? In onze tijd is ’tijd geld’. We moeten zoveel mogelijk tijd besparen om tijd over te houden voor belangrijke(re) dingen. Maar waar sparen we dan voor? Misschien wel voor iets wat nooit komt.
Raar genoeg denk ik hieraan als er plotsklaps een aantal kiezen bij mij afbreken. “Ik bokkel af”, denk ik verschrikt. De tand des tijds knabbelt aan mijn kiezen. Die twee hebben kennelijk hun tijd gehad. Deze keer haast ik me met enige tegenzin naar de tandarts. En in de wachtkamer lees ik het tijdschrift “Happinez”. Dit hele nummer gaat over, jawel: “tijd”. Nou ja, zit ik in ieder geval mijn tijd niet te verdoen met wachten. Paulo Coelho schrijft dat je nooit je tijd met wachten kan verdoen. Je hebt staande in een rij voor de kassa juist de mogelijkheid eens even stil te staan bij wat er om je heen gebeurt, vindt hij.
Neem bezit van je eigen tijd en je zult je eigen geest herkennen.”
Nou is dat ook mijn ervaring. Hoe meer ik in het moment ga zitten, hoe meer tijd er is. In het moment zitten lijkt zo makkelijk. Doen we toch altijd? Nou geloof maar van niet hoor. Er spoken namelijk onophoudelijk allerlei gedachten door ons hoofd. En we zijn gewend die onze aandacht te geven. Oeps, weg moment.
In plaats van je te concentreren op het smeren van je boterhammen, denk je ondertussen aan wat je deze dag allemaal moet doen. Dan ben je niet meer daar, staand aan het aanrecht, maar al honderd kilometer verder op je werk. Of je gedachten dwalen af naar gisteren toen je die rotopmerking naar je hoofd geslingerd kreeg. Of waar heb ik die sleutels nou toch gelaten… Lastig he?! Anselm Grun zegt ook dat je de meeste tijd ‘wint’ door ieder moment er helemaal ‘bij te zijn’. Zo is alle tijd welbesteed, nooit verloren. Of je nu werkt of niets doet, naar muziek luistert of loopt te wandelen. Concentreer je helemaal op wat je doet en… deze tijd net als je vrije tijd wordt je geschonken. Alle tijd wordt dan vrije tijd, waarvan je kan genieten. Zo nam ik plaats in de tandarts stoel. Volledig in het moment. Wellicht niet mijn leukste ervaring, maar wel volledig beleefd. Door de ontspanning deed het veel minder pijn.
M. Vasalis
Eb
Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat:
iedre minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten,
waterdun omhuld door ’t ogenblik.
Zuigend eb van het gemoed,
dat de minuten trekt en dat de vloed
diep in zijn duisternis bereidt.
Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?