Ik vind de herfst prachtig in al z’n geuren en kleuren. Natuurlijk nemen we afscheid van de zomer(zon), worden de dagen korter en sluiten we onszelf wat meer op in huis. Het hoort er een beetje bij. In verval ligt de kiem van iets nieuws zegt men. Dat is om het maar even positief en letterlijk te nemen. De bladeren die omgezet worden in humus. Daarvoor ‘moeten’ de blaadjes wel vallen, nieuwe winden waaien waardoor zaadjes hun plekje vinden. Dan bedoel ik niet zo’n wind als op de Filipijnen, want dat is te tragisch voor woorden.
Voor veel mensen is de herfst een tijd van wat triestigheid, begin van de donkerte (soms zelfs depressie), naar binnen keren en wachten op ‘betere tijden’. Voor een ieder is dat weer anders. Vul maar in. Niet meer hoeven werken klinkt erg aantrekkelijk. Dan ‘beland’ je in de herfst van je leven. Officieel begint deze herfst-tijd op je 60ste. Alleen is het zo dat velen, ondanks de dubbele vergrijzing, deze leeftijd niet halen. Dus denk hoe je wilt, maak van je leven een lange zomer, of bizar koude winter zoals er dit jaar zit aan te komen. Waarmee ik wil zeggen: geniet van het moment zoals het zich bij jou aandient. Soms ben je eerder geneigd veel naar buiten te gaan en activiteiten te ondernemen. Soms zit je liever wat te ‘broeden’ op nieuwe kansen die op openbarsten staan. In ieder geval is de enige tijd die je verknoeid, de tijd waar je niet van hebt genoten. Dus ook in de herfst kan je lekker naar buiten en genieten van de kleurenpracht en de veelheid aan opgeschoten paddestoelen. Echt een aanrader… Lekker opruimen van de tuin, is die weer fijn winterklaar. Ik zet het lollig ook even door in mijn huis. Alle kamers ‘spit’ ik door. Ik ontdoe mijn uitpuilende kasten van kleding, keukengerei en ander ‘spul’ dat ik niet gebruik. Of gewoon niet meer mooi vind. Ga niet aanzien tot ik dat tijdens een voorjaars schoonmaak mag doen… Hoe dan ook, wacht niet tot de herfst van je leven of wat voor tijd ook om in bloei te staan. Dat mag iedere dag!
van buiten weer wat jaartjes grijzer
maar diep van binnen zoveel wijzer
eindelijk de rust waarnaar ik zocht
de herfst van m’n leven
niet meer zo soepel als ik ooit was
maar ik weet de waarheid nu pas
ook al heb ik zoveel tijd verknoeid
ik sta nu eindelijk in bloei
Willeke Alberti, (deel van) songtekst
Mooi gedicht Rita.
En ook herkenbaar. Ik ben deze week begonnen met lezen in “Wijze vrouwen” van Susan Smit. Bijzondere verhalen van bijzondere vrouwen in de herfst van hun leven.
Hier in Edinburgh geniet ik van de herfsttooi en de winterse kou die vandaag is begonnen. Een stralende zon en snerpende koude wind maakt dat elke vezel doordrongen wordt van dit natuurfenomeen. Edoch de studenten waartussen ik verblijf zorgen voor verfrissende inspiratie… Dat is echt genieten in de herfst van mijn leven en geeft stof tot nadenken.
Mooie column en mooi gedicht, Rita.
Het spreekt mij erg aan ook emotioneel.
De herfst vind ik het mooiste jaargetijde. Al die kleuren en die heerlijke geur in het bos!
In werkelijkheid ben ik in de herfst van mijn leven, de winter met al zijn problemen heb ik al lang achter de rug.
Nu in deze herfst ben ik weer een nieuw leven begonnen.
Een advies voor deze periode in een mooie verpakking. Mooi met deze kleurenpracht!!!