Oud en Nieuw…

Aan het eind van het jaar overvalt me vaak een gevoel van lichte weemoed. Ik heb het ook aan het eind van de zomer, op mijn verjaardag en tal van ‘kleine gebeurtenissen’ door het jaar heen. Misschien wil ik wel niet dat ik ouder word en dat gebeurt toch. Zomaar…
Zomaar leef je en zomaar ga je dood. Eigenlijk vind ik het moeilijk te accepteren dat er een einde komt aan dingen, momenten, levens. Dat we hier allemaal zo kort zijn, vergankelijk zijn.
Zo zat ik te kijken naar een programma over bijzondere mensen die in 2014 overleden zijn. Ik noem er een 4-tal die mijn leven beroerd hebben.
Journalist, (liedjes)schrijver Herman Pieter de Boer (85). De Boer schreef vele boeken en liedjes voor Ramses Shaffy, Lenny Kuhr en Kinderen voor Kinderen. Zo zijn de klassiekers ‘Laat me’, ‘Visite’ en ‘Op een onbewoond eiland’ van zijn hand. Gisteren hoorde ik een kind het laatste liedje nog zingen. De Boer leeft dus kennelijk door.
Joe Cocker (70) zijn optreden mocht ik nog bewonderen in de Heineken Musical Hall in 2013. Met zijn rauwe rookstem zong hij vele gecoverde liedjes van allerlei artiesten. Ik ben naast a little help from my friends, met name gecharmeerd van zijn n’oubliez jamais. Dat zal het rebelse wel zijn in mijn aard. De vertaling van het refein gaat zo: “vergeet nooit, het ligt in jouw lot, een drang om ongehoorzaam te zijn, wanneer regels de weg versperren, vergeet nooit”. ‘Regels’ probeer ik ook wel eens meer medemenselijker ’te maken’…
De ruimtereiziger Wubbo Ockels (68) met zijn missie “Humanity”: “We zijn door de natuur geraasd, we vernietigen onze levensbronnen. We moeten een ander pad kiezen, we moeten onze levens veranderen en de manier waarop we zaken doen.” Niet mis te verstaan en duidelijk een terecht appel aan ons allen! Het begrip ’tijd’, was volgens hem achterhaald, niet op onze klokken en kalenders is te vangen… De klok tikte, overigens ook voor hem hier op aarde, voor het laatst op 18 mei 2014.
Robin Williams (63), de geweldige komische acteur, die eigenlijk diep in zijn hart niet zo vrolijk bleek te zijn. Hij kampte met alcoholisme, had een net ontdekte Parkinson en lewy body dementie. Tsja, had je dat achter hem gezocht, ik niet… Vele van zijn films, Goodmorning Vietnam, Good Will Hunting, de serie Mork en Mindy en Peter Pan heb ik met veel plezier bekeken.
Deze bijzondere mensen en vele anderen geven de “Kleur” van hun leven door aan ons. We leven niet “zomaar” zoals ik eerder stelde. Het oude geeft betekenis aan het nieuwe in jouw en mijn leven. Tegelijkertijd denk ik ook aan al die ‘gewone’ mensen die ik als verpleeghuisarts geschouwd heb. Dat vind ik echt mooi om te doen. Het rondt het stukje leven af die ik met deze mens heb mogen ‘oplopen’ als behandelend arts. Zij kwamen niet voor in het programma en ik weet wel zeker dat ze ook harten beroerd hebben… Ook die van mij.

NB De beelden van Lotta Blokker (foto column) hebben een perfectie die me aan Rodin doet denken. Alsof deze levensechte beelden in Parijs zouden kunnen staan. Ook Lotte verenigt oud(e inspiratie) in een nieuw jasje. Tot vandaag waren de beelden te zien in de Fundatie te Zwolle. Nu gaan ze op tournee…