Restore

Ik heb soms van die binnenpretjes die naar buiten komen… Natuurlijk moet ik er woorden aan geven zodat jij ze ook kan ‘horen’. Een paar voorbeeldjes voor het idee. Zo werk ik regelmatig aan mijn website om die te updaten, met columns, foto’s tekst enzo. Voor mij, met maar een pietsie verstand van WordPress, is het heel gelukkig dat er een restore oftewel vernieuwen knop op zit.
Pfff, ik doe nogal eens ‘domme dingen’. Daar zie jij als lezer niets van, want dan heb ik de boel alweer hersteld. Nou ja en dan denk ik hmmm “herstellen” en zou ik wel een knop op mezelf of andere mensen met trauma’s of vervelende ziektes zien. Tjoep, druk op de knop restore, even scrollen en ja hoor, je bent weer in de oude staat! Lijkt me heel makkelijk als arts… Niets geen homeopatische middeltjes, acupunctuurpunten of het wel en wee van ziekten leren: restoren maar… Nou is helpen helen ook mijn missie, alleen ligt het wel wat gecompliceerder.
Zo is er ook ‘park-assist’, de hulp voor slecht parkeerders. Als mijn buurvrouw weer eens een paaltje raakt en ik meewarig meevoel, denk ik tegelijkertijd ook: zal ik het zeggen? “Niets voor jou zo’n parkeer hulpje op je auto?”, en grijns vanbinnen. Nou vele binnenpretjes hou ik binnenskamers hoor, want ze ‘vallen’ niet altijd goed kan je je voorstellen…
Een collega gaf pas ook een binnenpretje bloot. Ze vertelde dat een patient erg blij met haar was: “ik ben zo blij dat ik je gevonden heb.” Zij op haar beurt zag zichzelf al staan bij de gevonden pakketjes op Schiphol. Liever wat verscholen achter een grote koffer, want het was niet een van de gemakkelijkste patienten…
Tijdens een van mijn wandelingen zag ik iemand klunzen met het wandel-assist-kaartje. Inmiddels heb ik een beetje meer ervaring met lopen en verdwaal gelukkig niet zo snel meer. “Kan ik je op weg helpen?” vraag ik. “Neen, nee het lukt wel hoor,” krijg ik ten antwoord en zie ze gewoon, als ik verderop omkijk, de verkeerde weg nemen. Tsja, dat wordt met moeite de bult op en af lopen, denk ik geamuseerd. Tegelijkertijd zie ik ze er al afglijden want het is wat glibberig daar. Nou ja, no harm done, hooguit wat meer stappen doen, dat ken ik uit ervaring. De “lol”, zie ik vaak retour op mijn app, dus een ieder heeft wel zulk soort pret-gedachten. Grappig ‘moet’ het leven toch ook zijn?