Soms zit het mee, soms ook niet. Zo dacht ik lekker een dagje Texel te doen. Vantevoren uiteraard de weersverwachting bekeken en de dag kreeg een 9! Kan niet stuk dus. ’s Morgens vroeg uit de veren, buiten een fijn zonnetje. En om 8 uur reed ik al naar Den Helder. Het werd wel steeds bewolkter richting het Noorden. En… in tegenstelling tot andere keren was Texel ‘in nevelen gehuld’. Waait wel weg, dacht ik. Alhoewel, geen zon te bekennen op het strand en een uiterst gladde zee, helemaal ‘unlike Texel’. Ik kwam deze keer echt voor de zon, want het bruin wat ik heb is alleen op mijn armen en een stukje been wat tijdens het wandelen wat zon vangt. Nu moest mijn buik en rug ook eens wat zon ontvangen vond ik. Maar goed, lekker naar een strandtentje gelopen. Jasje aan gedaan want het was tsja, echt fris. Al zeulend met handdoek, boekjes en factor 20 (?) kwam ik een beetje mismoedigd aan. Na de heerlijke koffie met boterkoek, vroeg ik aan de jongen bij het afrekenen: “en wordt het nog wat vandaag met de zon?” “Nou nee, zei hij, er komt over 1,5 uur een vette bui aan en daarna blijft het regenen”. He getsie, echt teleurstellend. Ik heb nog wel even mijmerend op mijn handdoek een broodje gegeten. Het onweer gerommel maake me toch wat nerveus. Dus ging ik maar weer langs het strand richting de parkeerplaats lopen. Je weet maar nooit. Op de radio onderweg hoorde ik zo’n eng verhaal. Er was bij een jongen op klaarlichte dag als bliksem bij heldere hemel, jawel bij hem de bliksem ingelagen. Zijn kleren aan reepjes, zwart verkoolde knieën, en na een jaar nog niet uitgerevalideerd. Op het strand blijven vond ik dus geen goed idee. Er kwam een mooie blonde gebruinde jongen in rode zwembroek aanrennen, een soort Bay Watch type. Hij stopte bij mij tot mijn verbazing. “Mevrouw, u moet het strand af. Iedereen, want er komt onweer aan”. Hmmm, dat had ik al begrepen, nu werd het echt spannnend…
Weet je ik prijs me een gelukkig mens. Ik kan lopen, wandelen, lezen, schrijven, kan kopen wat ik wil, reizen, doe mooi werk enzovoorts. Dat beetje regen hier. Ik duik gewoon een leuke winkel in en vermaak me prima. En het lost ‘natuurlijk’ weer op. Van een collega hoorde ik dat in haar geboorteland Amerika, noodweer een verandering in de energie van de aarde is en dan ook gevierd moet worden! Dat is denk ik, in de ernstige gevallen, als je van de schrik bekomen en er goed zonder kleerscheuren vanaf bent gekomen. Voor heel veel vakantiegangers zit het gelukkig mee en is Texel al-weer zonovergoten.
De zee kun je horen
met je handen voor je oren,
in een kokkel,
in een mosterdpotje,
of aan zee.
Judith Herzberg
Goed hoor. Niet de gebeurtenis bepaalt hoe jij je voelt maar de gedachten over deze gebeurtenis.
Groet ernst
Prachtig verhaal wat onweer aan de buitenkant doet met de binnenkant. Weer een genot om te lezen.
groet, Maddy
Wow Rita, wat een belevenis!
Texel viel die dag tegen, maar dat jij weer heelhuids zonder kleerscheuren terug bent is toch een mooie meevaller!
Liefs Barbara.