Verrassingen…

Ik houd van verrassingen. Gewoon als ik ‘zomaar’ in een ontmoeting met je verrast wordt. Door een bijzondere vraag, gebaar, opmerking ofzo. Op een mooie dag ging ik eens met mijn Ravje door de wasstraat rijden om het Texelse zand eraf te wassen… Het ‘enerverende’ stofzuigen en oppoetsen van het karretje kwam daarna. Ik stond naast een leuke witte Mini ‘oldtimer’. Leuke griet ook met blonde krullen. Paste wel bijelkaar. Wij allebei zwoegen om onze ‘geliefde’ auto te laten blinken. “Wat een gedoe altijd hè”, zegt ze. “Ja, ik ben altijd blij als het weer klaar is. Maar dan ben ik ook een hele tijd trots. En vertrouwde ik haar toe, ik ben nog steeds op um verliefd…” “Oh, dat heb ik nou ook…? Wat leuk”.
Loop ik later op de rommelmarkt, als altijd op zoek naar boeken en ander moois. Lees ik hardop een titel van een boek “Lotje in de dierentuin…” Hoor ik achter het kraampje: “en hoe voelt dat nu om dit hardop voor te lezen”. Ik grinnik inwendig en speel het spel mee: “nou, wat fijn dat je dit aan me vraagt. Allereerst komt er een gevoel van nostalgie boven, want het is een boek dat ik las in mijn jeugd… Verder krijg ik ook dat onbezorgde van toen over me”. We lachen naar elkaar en kletsen nog wat verder. Uiteraard koop ik het boek voor € 1,-. En besluit de volgende rommelmarkt er zelf te gaan staan om eindelijk al “mijn rommel” te verkopen.
De volgende ontmoeting is met een kibbelend echtpaar. Ze zijn bezig hun fiets in een steegje te zetten waar ik net inloop. Natuurlijk luister ik ‘stiekum’ mee. “De bakker moet hier ergens zijn”, zegt zij. Ja, weet ik veel waar dat is. Nou ik weet het toch zeker”. Ik sta stil: “mag ik u misschien op weg helpen?” De mevrouw in kwestie knikt. Ik wijs ze de weg en ze gaan blij op pad. Kon ik nu deze mensen verrassen! Dus huppelend naar huis, onderweg nog een kopje thee op het terras, lekker in m’n boek neuzend. In de parkeergarage schrok ik behoorlijk. Geen bankpasje bij me. Oeps, waar heb ik die gelaten? Vergeten? Nee, kan niet, moet thuis zijn. Maar die twintig euro pakt ie niet. Al 2 mensen gevraagd te wisselen. Krijgt een van hun een kaartje om vrij uit te rijden. Geeft ie um aan mij… Wow!
En toen kwam er een olifant met een grote snuit en voor die dag bleven de verrassingen uit.