“Voort…”

Ik ben naar het concert “Voort” van de Brabantse Alex Roeka geweest. Even wennen aan de niet al te zonnige troubadour met die rauwe doorleefde stem en haarscherpe teksten. Ik werd gestreeld en gekrast, zo heet ook een van zijn albums, door het optreden. Uiteindelijk was ik zeer onder de indruk. Er waren strelende teksten die ik fenomenaal vind. Hij heeft “Moeder” geschreven, een soort tegenhanger van Stef Bos zijn “Pappa”. Of zijn lied “Voor de komende tijd”, waarin hij vertelt dat je het in dit moment moet doen: voelen, dansen en jawel het pakken van je kansen… Je moet je huis bouwen, leren vertrouwen, ‘het’ zeggen en stil zwijgen. Want zo klinkt het refrein, “we zijn maar een flikkering, al kun je het niet vatten en de dagen vervliegen…” Zeer waar, de moeite om mezelf dagelijks aan te herinneren!
Krasjes bracht hij aan in mijn gevoel met zijn “nog steeds samen”. Dat lukt niet voorgoed in dit leven, toch? Voor hem tevens autobiografisch. Net als zijn keuze om zijn huidige optreden “voort” te noemen. Hij wilde weer vooruit kennelijk. Omdat, zo hij zelf zeg “zijn psychiater het hem aanraadde”. Hij had namelijk een sabbatical genomen en in plaats van dit prettig te vinden en leuke dingen te ondernemen, verzandde hij in teveel kroegbezoek en apathie. Niet echt productief voor je rust en voor het leven in het moment natuurlijk. Vrijheid moet je ook maar aankunnen, jong of oud(er). Met zijn vrijheid van meningsuiting zit het wel goed zo te horen aan zijn oeuvre. Hij maakte ook grapjes over Amers-voort. We krijgen namelijk “the Passion” met Pasen in onze stad. En zo las hij voort uit de krant, niet voor hogere doelen, maar voor geldelijk gewin, meer mensen naar Amersfoort te trekken en de horeca op te peppen. Zo ‘bouwt’ Amersfoort voort… Een van de snelst groeiende steden. Nou erop voort bordurend, we leven allen in de dualiteit. Verzanden en positief gewin zit daar altijd wel in. Ook Amersfoort heeft kennelijk een groot ego voor de komende tijd. Ik woon en geniet al 20 jaar van deze bruisende stad, met zijn Jazz weekeinde, Spoffin een soort Oeral in het klein, de leuke pleintjes en lekkere eethuisjes. En zoals nu het ontmoeten van de ‘donkere’ Alex Roeka in een van de theaters die Amers-voort rijk is. Niks mis mee…